Zondag 1 maart 2009.
Gisterochtend zag ik hem weer: De eekhoorn. Hij (of zij) huppelde over het besneeuwklokte gras en verdween via de fluweelboom in de veilige groene hoogte van een spar.
Ik heb de indruk dat deze leuke en vlijtige beestjes na een heel lange afwezigheid weer aan het terugkomen zijn. In mijn herinnering waren er in de achtertuin van mijn ouderlijk huis aan de Johan van Limbeecklaan "altijd" eekhoorntjes aan het spelen. Dat zal wel een vervormde herinnering zijn, want hetzelfde brein vertelt mij dat wij in de winter tijdens de middagpauze "altijd" schaatsten op de gracht rond de oude villa van lyceum "Schoonoord" in Zeist en dat klopt natuurlijk ook niet.
Maar wat wel klopt denk ik, is dat ik ze heel lang niet meer in mijn tuin gezien heb. Verleden jaar voor het eerst weer sinds vele jaren. Toen duurde de pret overigens maar kort, want Tijger had net geleerd bomen te beklimmen en achter een eekhoorn aan jagen is natuurlijk een prima manier om de muizen- en vogeltjesvangmachine in te regelen. Vruchteloos, want alhoewel Tijger een uitstekend klimmer is, kan ze zich wat dat betreft niet meten met een eekhoorn. De eekhoorn nam kennelijk toch maar het zekere voor het onzekere en vertrok weer om zich elders te vestigen. Misschien gaat het dit jaar anders, want Tijger zag de eekhoorn wel, maar rende niet via het kattenluikje naar buiten om de achtervolging in te zetten. Misschien komt dat omdat de muizenvangmachine inmiddels ingeregeld is en er nu hele andere zaken in haar lichaam aan de hand zijn. Ze heeft drie weken geleden namelijk bezoek gehad van vier hitsige heren en ook een poes gaat dan wat anders tegen het leven aan kijken.
Ik weet niet waarom die eekhoorns zo lang weggebleven zijn en waarom het nu lijkt of ze weer terugkeren. Misschien heeft het met de klimaatverandering van doen of misschien verbeeld ik het me allemaal maar.
Misschien speelt ook nog een rol dat we van de herfst een walnotenboom geplant hebben. Eekhoorns zijn naar verluidt dol op notenbomen. We kunnen weliswaar pas over drie jaar de eerste notenoogst verwachten, maar misschien ruiken ze toch al wel dat het hier goed vertoeven gaat worden. Hoe het ook zij, ik hoop dat die eekhoorn blijft. Eekhoorns zijn zo leuk.
Michiel van der Vlist, 1 maart 2009
Leuke column hoor Michiel, maar niet zo naïef doen zeg. Je had kunnen weten, maar je kunt ook overal op het internet lezen, dat de eekhoorn een typische naaldbosbewoner is. En is jouw tuin een naaldbos? Voorts hebben de eekhoorns in de jaren '60-'70 van de vorige eeuw te lijden gehad van een virusziekte, maar de gevolgen daarvan zijn ze allang te boven. Het is juist de overdreven grote populatie van poezebeesten, die ervoor zorgt dat de meeste eekhoorns ver weg blijven van de bewoonde wereld. Dus zet alle tijgers in je buurt achter tralies, plant naald- en notenbomen en heel misschien komen er dan meer. Ik woonde vroeger letterlijk in het bos en wij hadden het hele jaar door (tamme) eekhoorns in de tuin; een enkele maal kropen ze tegen je broek op om eten van je te krijgen.
Hans Hermans | 1-3-2009 13:20
Op de BBC worden met een zekere regelmaat filmpjes vertoont waarin men allerlei hindernisbanen bouwt om het de eekhoorns extra moeilijk te maken een nootje te consumeren. Via onderstaande link kun je zo'n filmpje zien. Klik hier voor het filmpje.
Renk Knol | 1-3-2009 16:27
leuke colomn en ook een leuk filmpje.
ik heb ze dit jaar ook nog niet gezien(omg. sparrenheide),
vorig jaar wel,ondanks de poes.
je zus elna.
e van der vlist | 9-3-2009 15:10
Home page English
Home page Nederlands
Laatst bijgewerkt 16 maart 2009.
Deze website gebruikt unicode (utf-8)
© 2009, Michiel van der Vlist