Zomermarkt

Michiel van der Vlist, PA0MMV

Zomermarkt

Zomermarkt, Jaarmarkt, Braderie, allemaal woorden voor min of meer hetzelfde. Een evenement in de open lucht waarbij onder meer handel wordt gedreven. Een jaarmarkt verwacht je maar één keer per jaar, dus kun je maar één van die vele jaarlijkse evenementen in een dorpskern de jaarmarkt noemen. Maar niks weerhoudt ijverige organisatoren er van elke maand een paar straten of een veld af te zetten en de handel te laten opdraven. Dan noem je het geen jaarmarkt, maar wat anders. Braderie of zo. En als je helemaal niks anders kan bedenken dan desnoods maar snuffel- of rommelmarkt.

Je moet uiteraard wel een beetje redelijk weer hebben, dus slechts weinigen wagen zich aan een nieuwjaarsmarkt die geheel in de open lucht plaats vindt. In april begint het zo'n beetje, dan is er een goede kans op aanvaardbaar weer. Voorjaarsmarkt heet het dan. Met Koninginnedag komt het echt goed op gang. In ieder zichzelf respecterend dorp zorgt de Oranjevereniging voor een Koninginnemarkt. Er wordt gewedijverd welk dorp de meeste ramen vol met spullen op straat kan krijgen. En in mei komt het echt op gang. De liefhebber kan bijna elk weekend wel ergens terecht. Soms ook door de week. Afgelopen woensdag was de jaarmarkt in Maarn. De jaarmarkt in Driebergen heet met een deftig woord braderie en die wordt traditioneel op de laatste donderdag van juni gehouden. Maar niet deze keer. Er was beloofd dat de werkzaamheden aan de Traaij zo zouden worden ingepland dat de braderie gewoon doorgang zou kunnen vinden, maar op het laatste moment werd het uitgesteld tot september. Waarom moeten die werkzaamheden nou altijd langer duren dan gepland? En als we dan weten dat het altijd langer duurt, waarom wordt daar bij de planning van evenementen dan geen rekening mee gehouden? En als dan onverhoopt de Braderie niet op de Traaij kan plaatsvinden waarom dan niet een eindje verderop? En waarom eigenlijk per sé op asfalt? We hebben hier toch een evenementen terrein? Een braderie is toch een evenement? Dus waarom lagen de drie velden op het Seminarieterrein dan braak op 28 juni? Jaja, ik begrijp ook wel dat de winkeliers die de motor achter het evenement zijn, de handel liever voor hun deur op de Traaij hebben dan op het Seminarieterrein, maar één vogel in de hand is beter dan tien in de lucht. En vooralsnog is die braderie in september een vogel in de lucht. Als het al doorgaat - ik hoor of lees er niks meer over - moet nog maar afgewacht worden of het net zoveel publiek gaat trekken als het gewoonlijk in juni doet.

Genoeg daarover. Terug naar het leuke van de evenementen. Niet alleen gemeenten en non profit organisaties als Oranje- en buurtverenigingen zorgen voor de pret. Ook de commercie springt er op in. Elke tweede zondag van de maand kun je terecht op de Keizerswei in Doorn, elke derde zondag op het terrein van het voormalig opvoedingsgesticht Valkenheide in Maarsbergen. En er is nog veel meer. Wie de plaatselijke blaadjes afzoekt kan echt elke zondag van mei tot en met september ergens terecht binnen een straal van 50 km. Voor die commercieel opgezette evenementen moet een paar euro toegang betaald worden. Maar ach, dat mag de pret niet drukken. Want pret is het. Althans voor wie er van houdt. De vreemdste zaken worden er aangeboden. Het meeste is slechts te betitelen als rotzooi, maar toch kan de verzamelaar er zijn hart ophalen. Zo zag ik vanmorgen op de rommelmarkt op Valkenheide een klein onooglijk boekje uit 1953. Getiteld "het Ruisende Woud". Achtste deeltje. Leesboek voor de lagere school. Ik zou er aan voorbij gelopen zijn als de tekening op de omslag - een meisje met bloemen in een bos - niet een herinnering losmaakte. Ik pakte het op en las de naam van de twee auteurs: JAC van der Klei en J.B. Ubink. Jawel, Jan Bernard Ubink, mijn grootvader van moeders zijde! Dozen vol met van die boekjes lagen er in de kelder van het huis aan de Balistraat in Den Haag waar hij in de eerste helft van de vorige eeuw hoofd ener school was. Zo heette dat toen: "hoofd ener school". Tegenwoordig vinden we dat een beetje vreemd klinken. Maar ja, de tijden zijn veranderd. Vroeger was de bovenmeester iemand met aanzien. Nu heet ie gewoon Jan. Boekjes als "Het Ruisende Woud" vind je niet meer op de lagere school. Naar de huidige maatstaven zijn die verhalen onleesbaar. Toch ben ik blij met dit curiosum, voor mij heeft het persoonlijke waarde. Mijn grootvader is al bijna een halve eeuw dood. Hij heeft veel meer geschreven dan die schoolboekjes, maar er is nagenoeg niets meer van in de familie. Maar deze is weer aan de vergetelheid ontrukt. Mijn dag is weer goed.

Michiel van der Vlist, 19 augustus 2007

Beste Michiel,
Toets "Het ruisend woud" in Google in en je krijgt ruim 300 hits. Kun je de hele serie, veelal in perfecte staat, voor een prikkie verkrijgen in plaats van zo'n beduimeld zomerrommelopvoedingsgestichtmarktexemplaar (jawel, één woord) waar ook vaak teveel voor moet worden betaald.

Hans Hermans, 19 augustus 2007

Beste Hans, ik weet ook wel dat ik te veel heb betaald en dat ik als ik echt gericht was gaan zoeken ik waarschijnljk veel meer waar voor mijn geld had kunnen krijgen. Maar ik was er helemaal niet naar op zoek. Ik wil de hele serie helemaal niet, dan staat er maar weer een doos die op zolder terechtkomt en waar nooit meer naar gekeken wordt totdat ik door mijn familie in Sparrenheide wordt geplaatst. En dan komt het wederom op markplaats. Nee, dit ene deeltje is genoeg. Te veel betaald? Zal wel. Maar ik had een goede dag. Dat is toch onbetaalbaar?

Michiel van der Vlist, 20 augustus 2007

Terug naar overzicht columns

Stuur mij een e-mail

Home page English
Home page Nederlands